صفت تکریرصفت تکریر به ارتعاش سریع نوک زبان اطلاق می‌شود و صفت فرعی ویژه حرف «ر» می‌باشد. ۱ - تعریفیکی از صفات فرعی و عارضی حروف، «تکریر» است. «تکریر» مصدر باب تفعیل و در لغت به معنای دوباره گفتن و در اصطلاح فن تجوید عبارت است از ارتعاش سریع نوک زبان و در نتیجه قابلیت تکرار بسیار سریع حرف تکریر (ر) هنگام تلفظ. ۲ - اختصاص صفت تکریر به حرف راین صفت فقط در حرف «ر» وجود دارد؛ مانند: الرحمن، ارجه، ارض و بالبر. [۱]
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۳.
[۲]
بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۲.
[۳]
فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص (۱۴۵-۱۴۶).
[۴]
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۶۰.
[۵]
جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.
[۶]
محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۵۰.
[۷]
قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۹۲.
۳ - عناوین مرتبطحروف مکرر . ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«صفت تکریر». رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی
|